Dik 2 jaar geleden leerde ik Philip kennen , de kennismaking groeide uit naar een warme en diepe vriendschap zonder méér .Philip weet heel veel , er zijn maar weinig onderwerpen waar hij niet over mee kan praten en telkens ik hem zie leer ik weer bij . Dat kan over Einstein zijn maar ook over Jules-Cesar of gewoon maar over koken hij weet het allemaal !Hij brengt dat op zo'n manier dat ik heel geboeid naar hem luister en dat met plezier een paar uur volhou . Philip is ook een heer , hij houd de deur voor me open en behandeld mij als een dame , achter de meeste van mijn ideeën staat hij achter , motiveert hij me en geeft me goeie raad . Dat alles maakt dat ik me goe voel bij hem , ik moest dan ook niet lang nadenken om ja te zeggen toen hij me vroeg of ik mee naar Brussel ging waar hij een boodschap moest doen . We spraken af in Antwerpen -centraal en zouden van daaruit met de trein naar Brussel gaan . In station Brussel- noord keek ik mijn ogen uit , een mooi station met leuke winkels ! Het adres waar we moesten zijn was een boogscheut van 't station en die klus was binnen de 2 minuten geklaard . We besloten om nog wat rond te kuieren in Brussel , bezochten een chopping-center , bewonderden de grote markt , en deden de Nieuwstraat en de rue des boucher aan . Toen vroeg Philip me : kent ge manneke pis ? Ja hoor ! en Jeanneke pis ? nog nooit van gehoord ! die zijn we dan ook gaan opzoeken zowel Jeanneke als Janneke . Daarna genoten we nog van een koffie op een terrasje waar we volop in de zon zaten en vandaar weer terug naar huis . In terugkomen hadden we een boemeltreintje maar ik vond dat niet erg , ik heb alle tijd en naast Philip verveel ik me nooit . Weer in Antwerpen scheiden onze wegen en op de bus naar Herentals mijmer ik nog na , 't was een leuk dagje en ik leerde weer een hoop bij 
Op vakantie deel 2
Dinsdag 20 augustus, ondertussen zitten we terug op de bus van Oostenrijk naar huis. We hebben met zijn allen een goei gevoel overgehouden aan de reis, het eten bleef lekker en de mensen vriendelijk. Tot de laatste dag maakte we wandelingen die lang en pittig waren, mijn 2 wandelvriendinnen waren veel sneller dan ik zowel in stijgen en dalen maar wachten geduldig onderweg tot ik weer bij was . Ge hebt sprinters en duurlopers en zij waren duidelijk de sprinters terwijl ik gezapig doorging op mijn eigen tempo maar 1 ding hadden we op het einde van de dag gemeen, we waren alledrie voldaan van de inspanning, de mooie panorama’s en onder de indruk van hoe mooi de natuur kan zijn… ’s’morgens en ‘’s’avonds werden we op onze wenken bediend door een vrolijk ding die ons trots haar mooiste dirndl jurken showde . Een tof koppel met een vaste tafel naast het onze luisterde vol interesse naar onze verhalen van de dag en vertelden op hun beurt ook hun verhaal . Het was leuk om hen te horen vertellen...
Reacties