er komt een eind aan !!!

er komt een eind aan !
Ik werd in't ziekenhuis verwacht voor een controle na mijn operatie . Mijn heup voelt goe en mijn schouder is fel verbeterd dus ga ik te voet op weg ,'t zal mijn koppeke wat verzetten van de dag daarvoor want die wijn van afgelopen avond maakt dat ik me loom en lui voel . De kou maakt me wakker en wat helder , ik ben een uur te vroeg in't ziekenhuis , dat hadden ze gevraagd zodat ze eerst ne fotoschoot van mijn schouder konden doen en gelaten onderga ik de verschillende poses  om de goeie foto's te nemen . Weer wat later zit ik in de wachtzaal en overloop bij mezelf de avond voordien op de tonen van "aprés toi " een mooi liedje , een oud al maar dat blijft mooi . En dan is het zover ! Mijn nummer verschijnt op het scherm ! de nummer van de cabine waar ik mag binnen gaan ook en ik ben klaar voor het verdict ....Als ik de deur open van de cabine verwachtte ik niet dat er al iemand aan de bureau zou zitten maar 't is een aangename verrassing dat het wel zo is . Een lief en jong ding verwelkomt me en verteld me dat ze stage loopt en mij eerst zal onderzoeken voor de dokter komt . De pc staat op die manier dat ik kan zien wat er weergegeven word en ik stel vast dat de foto's mooi gelukt zijn . Ondanks dat ze zwart wit zijn springt het plaatje en de schroeven duidelijk naar voren  en beheersen daardoor de ganse foto zodat uwe blik op het plaatje en de schroeven blijft hangen . Alsof ze me al jaren kent  vraagt de stage-juffrouw  hoe het met me gaat en ze luistert "echt" als ik haar vertel hoe ik me de afgelopen weken voelde en wat er allemaal door me heen ging . Ze knikt begrijpend , staat op en komt naar me toe terwijl ze me troost met de woorden dat alles wel in orde komt . Daarna onderzoekt ze mijn schouder en draait wat met mijn arm en bewonderd mijn litteken dat ze erg mooi vind !  Ik vertel haar trots dat het litteken op mijn heup al bijna niet meer te zien is ! Ik voel me geliefd want de dokter wil me ook nog eens ne goeiedag komen zeggen voor ik doorga en daar is hij dan . Ne jonge gast nog die kop en nek groter is dan ik , ik denk dat ik tot aan zijne oksel kom ...ik val niet op jonge mannen maar 't is wel nen hele knappe ! Terwijl hij mijn schouder betast  kijk hem vol vertrouwen aan en luister naar zijn dialect dat puur kempisch is , hij me verteld hoe ik er voor sta en dan is het tijd om over mijn sporten te praten...en dan ....krijg ik groen licht om al mijn sporten terug aan te vatten ....ik word euforisch en neem snel afscheid . Blij en goe gezind stap ik terug de straat op en besluit naar de lidl te gaan ipv de colroyt enkel omdat de lidl wat verder stappen is . Ik neem me voor om te beginnen met alle dagen 10000 stappen te doen en bedenk me dat ik contact moet opnemen met Jo zodat we samen kunnen beginnen trainen voor de dodentocht .In de lidl probeer ik zoveel mogelijk met mijn linkse hand de producten te nemen zodat mijn schouder wat getraind word .Op de weg naar huis toe neem ik na een tijdje mijn boodschappentasje in mijn rechterhand mezelf berispend dat ik niet moet overdrijven en het rustig aan moet doen . Dan hoor ik de dokter zijn woorden weer als ik hem vraag of ik terug kan fietsen , je mag terug fietsen dat kan geen kwaad , ook één uur aan een stuk ? ook één uur aan een stuk ! Dat brengt me op het idee dat ik vrijdag naar het zwembad kan fietsen waar ook mijn vriendinnen zwemmen dat is ong 2 uur fietsen , het weer is d'r ideaal voor ...Thuisgekomen zie ik de loopband staan en vermanend denk ik wacht nog maar een weekje voordat ge terug begint te lopen alles een beetje op zijne tijd ...Bij het koken overdenk ik mijne dag en voel me nog steeds vrolijk en blij  , ik gooi mijn vlees in de pan en begin vals zo vals als een kat en zelfs nog valser een deuntje te fluiten spijtig denk ik dat ik net zo goed en zo mooi zou willen fluiten als mijn moeder en schoondochter Natascha waarvan je elk liedje herkent dat zij fluiten ...zo heeft iedereen toch iets waar hij of zij goed in is ...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Op vakantie deel 2

Mijn parapluke wordt een rage…

Oeps…