mijn moeder...

mijn moeder ...

Mijn moeder da's een kranige dame van 83 jaar , volgende maand word ze 84 . Ze is vrij gelukkig , ze heeft ook niets tekort , ze woont nog steeds alleen met heel goei geburen die mee een oogske in't zeil houden als bv de rolluiken s morgens niet worden opgetrokken dan word gelijk mijn broer verwittigd die er 2 minuten van af woont . Ze heeft een poetsvrouw en een tuinman en een kat , de Felix . Ik probeer toch wel van elke maand een uitstapke met haar te doen , vroeger was dat een ganse dag maar met ouder te worden is dat  beperkt tot een paar uur . We gaan dan ergens iets eten en dan neem ik haar mee naar een winkel waar ze wat kan snuisteren . En zo ook gisteren , toen ik haar ging ophalen had ze een envelop in haar handen en die moet ik in de brievenbus steken , mijn broer mocht dat niet weten want anders zou die volgens haar weer zagen ...Die envelop moest verstuurd worden want er lag een cheque op haar te wachten van een postorderbedrijf ! daar is ze al zeker 2 jaar mee aan de gang ! Ik zeg hebde dat geld nu nog altijd niet gekregen ? Nee want ik moet dat altijd weer terugsturen en dan krijg ik weer antwoord dat ik nu bij de winnaars ben en nu ligt er een cheque voor me klaar ! Ze is niet dom en weet dat goed genoeg dat ze helemaal niks gewonnen heeft maar voor haar is dat een spelletje en t kost haar alleen maar een postzegel dus 't is eigenlijk vrij onschuldig . Verder bladert ze nog door het bladje van dat postorderbedrijf terwijl ze langs hare neus weg  verteld wat ze besteld heeft dat dat moest voor hare cheque maar dat ze dat altijd kon terug sturen als't niet beviel , ik denk maar enfin ...Na een half uurtje heb ik haar zover dat ze in de wagen stapt en we iets kunnen gaan eten , onderweg even gestopt aan de postbus en ze was gelukkig hare cheque is onderweg, ik ben ook gelukkig want ik zou de helft krijgen  . Terwijl we in de wagen zitten vraagt ze me of we naar de kringloopwinkel kunnen en da's allemaal geen probleem . Normaal kan ze niet zo ver stappen maar als ze wat kan winkelen heeft ze dat niet door dat ze toch aardig wat wandelt en dan heeft ze toch wat beweging . Toen we in de kringloopwinkel waren stuurt ze me naar het eerste verdiep want zij kan de trap toch niet op zegt ze en dan kijkt zij beneden wel rond op haar eentje , ik ken mijn moeder ! dat voorspelt nooit iets goed ! de keren dat ze me dat gevraagd heeft eindigden er altijd mee dat ze vanalles kocht en dat ik dat vervolgens dan in mijne auto mocht stouwen , met ne volle auto waar zij dan ergens tussen gepropt zit naar haar thuis rij waar ik dan nog eens alles uit mag laden nadat ik in haar huis eerst plaats gemaakt heb want meestal gaat dat over meubels !En ja hoor als ik weer terug beneden kom staat ze over een kastje gebogen ...kijk is wat een schoon kastje ? Hebde nog gene rommel genoeg ? Dat is een schoon kastje voor in de gang ! Ik begin wat ongemakkelijk te draaien ...ik vind dat niet zo'n schoon kastje ...Dat is wel een schoon kastje en 't is helemaal in orde want ik heb het al helemaal nagekeken ! Moeke ...denk er nog maar is een paar dagen over na ...en ik troon haar verder waar ze even later dan weer een tafel ziet die haar bevalt ...en daarna ne zetel ...en ik maneuvreer haar stilletjes naar de uitgang terwijl ik haar vertel dat ik nog niet te zwaar mag tillen en dat begrijpt ze ! Ze scharrelt nog wat fotokadertjes mee en stapt tevreden mee naar buiten . Ze is gelukkig , ze heeft haar uitje gehad , honderduit kunnen babbelen  en weer wat aandacht gehad en ik ben ook gelukkig ik bedenk bij mezelf , ik heb er soms wel wat mee te stellen maar ik heb ze nog wel en later als ze er niet meer is ga ik misschien nog wensen van kon ik nu maar eens met meubels voor haar sleuren . Ik zet haar af en breng haar spulletjes die ze kocht binnen waar ze gelijk tegen de Felix een klapke begint te doen die druk begint te miauwen , even later sta ik weer buiten met ne glimlach blij dat ze gelukkig is ...