De dag dat het zonlicht niet meer scheen ...

De dag dat het zonlicht niet meer scheen ....

Om half 7 klok ik zondag in bij de repertoire , ik sliep maar 2 uurtjes maar ik voel me goed en ik vlieg er gelijk in . Als ik op tijd gedaan heb ga ik wandelen met een zwemvriendin en dat zie ik helemaal zitten . En ja hoor ! Om 12 u word ik losgelaten en mag ik naar huis ! Thuis aangekomen bel ik gelijk de vriendin op dat ik om half 2 d'r al kan zijn ipv om 2 uur . We hadden gekozen voor een wandeling van 17 km , 's morgens kreeg ik nog een sms van mijn wandelmaatje , ondanks de kou ging hij voor ong 10 km , dat is minder dan wij maar hij mag zich niet forceren .Hij kreeg een ontstoken knie en nu moet hij rustig opstarten en dat doet hij ook . Ik kom als eerste aan op de startplek en zoals gewoonte parkeer ik me zo goed als voor de deur , als ik uitstap bedenk ik me dat ik altijd heel kort bij de ingang parkeer zodat ik niet ver hoef te stappen maar ik ga dan wel een wandeling maken van 17 km , het doet me grinniken en ik stap binnen . Als mijn zwemvriendin later aankomt en wil betalen oppert ze dat ze eigenlijk ineens lid wil worden van deze club , ze had er over gelezen en het had z'n voordelen zei ze , ach dan word ik zelf ook maar meteen lid en we spreken de man achter de kassa erover aan . Vriendelijk staat hij meteen recht en al pratend leid hij ons naar een tafeltje om onze gegevens op te schrijven en wat uitleg te geven over de club . Als hij mijn zwemvriendin hare pas bekijkt en ziet in welk jaar ze geboren is laat hij meteen weten dat hij in hetzelfde jaar geboren is en dat het een goei jaar is . De zwemvriendin bekijkt hem vriendelijk en lacht eens , ik ben al direct argwanend en denk : die vent is single en laat meteen weten dat hij de juiste leeftijd heeft , die is gewoon aan't stouwen ! De slijmbal ! Dat was mijn eerste gedacht maar ik antwoord vriendelijk dat hij wel gelijk heeft van dat goeie jaar want dat de zwemvriendin een goe jonk is .We krijgen nog wat uitleg en 't is echt een aardige man , hij neemt alle tijd voor ons . En dan vertrekken we , het is koud maar het maakt ons wel wakker en dat kunnen we allebei gebruiken op die moment .Na 5,5 km hebben we onze eerste stop , we bestellen verse soep , dat ging vlotjes binnen  , ne keer gaan plassen en weer op weg .Als we na 6,5 km er terug passeren zien we dat de vrouw de bordjes verwijdert in welke richting we moeten stappen , we spreken haar er over aan en ze verteld ons dat de post nu word opgeruimd want dat het 17 u gepasseerd is en dat is de normale tijd om op te ruimen . We vragen of we nog iets mogen drinken en dat mag want vriendelijk zijn ze er wel , allemaal trouwens daar . Binnen vraag ik of er nog soep is en ik mag het laatste kopje soep , als we koffiekoeken zien liggen krijg ik met de vriendin een discutie van ik trakteer met de koffiekoek ! niks van ! ik betaal ! dat gaat zo een tijdje door terwijl de madam luisterend mij van mijn soep voorziet en een koffie voor de vriendin . Ik win ! Ik mag betalen ! Dan schuift de madam de koeken naar me toe en fluistert me toe : 2,60 is genoeg die koeken krijg je zo ...Dat heb ik gehoord ! Ik bedank haar en grinnikend loop ik naar de tafel toe en vertel mijn vriendin al lachend dat we alles aan "een prijske" kregen .  Terwijl ze naast , voor en achter ons de tafels en stoelen opruimen en de zaal uitvegen laten ze ons geduldig doen tot we zelf zover zijn om weer verder te gaan . We krijgen een uitlleg hoe we aan de volgende controlepost komen en dat die open is tot 18 u ! De vriendin wil op tijd zijn want ze wil de beuling eten die op die controlepost word gereserveerd . Kwart voor 6 stappen we binnen bij de laatste post , de vriendin zag al van ver dat er "nog volk " zat en er waren zelf nog pensen !Als we ons neerzetten achter ons bordje schuift er een man bij ons aan tafel en tijdens het eten luisteren we naar zijn levensverhaal dat een beetje droevig is . Het doet me denken aan het liedje : "De dag dat het zonlicht niet meer scheen "Als ik naar huis rij voel ik me fris en wakker maar later na een warm bad voel ik me toch wegdommelen in de zetel , tijd om gaan te slapen ...