De papa van Alex...

de papa van Alex...
Als ik na 3u slaap mijn bed uitkom om naar de repertoire te gaan voel ik me goed, ik zet het alarm dit keer af zonder problemen en start mijn job. Een paar uur later komt mijn vriendinnetje van de keuken die vandaag het ontbijt verzorgd en we praten geanimeerd terwijl we verder werken. Nog wat later arriveert er nog een kok die belangstellend naar mijn blog vraagt en wat ik over hem schrijf, ik vertel hem dat ik alleen maar goede dingen schrijf maar dat ik hem niet bij naam ga noemen want dat sommige mensen dat niet zo fijn vinden. Hij verzekerd me dat hij dat niet erg vind maar ik overtuig hem dat het beter is van niet en we zoeken samen naar een alternatief waarin hij zichzelf zou herkennen als ik over hem praat. Na een beetje wikken en wegen word het "de papa van Alex" hij glundert want hij is best wel trots op zijn zoon. Ondertussen is er nog een kok bijgekomen die geamuseerd luistert en direct akkoord is als ik hem Wittekop doop. De papa van Alex vraagt me of ik al terug fiets en ik vertel dat ik er over denk om morgen terug op de fiets te stappen, niet te ver, van Herentals naar Olen, vandaar naar Grobbendonk en dan weer terug naar Herentals. Hij schatert het uit, niet te ver ? dat is niet normaal ! die afstand doe ik nog niet in een heel jaar ! We lachen met zijn allen, we weten dat hij 3 km fietsen al gigantisch ver vind en fijntjes vertel ik hem dat ik vanmiddag nog 15 km wil stappen. Hij kreunt, hij begrijpt het echt niet, maar vind het bewonderenswaardig.

Om twaalf uur stop ik in de repertoire en bel gelijk op de vriendin die vandaag mee wandelt en om één uur spreken we af bij het vertrek. Het is erg warm en ik heb al meteen spijt dat ik niets lichter aangetrokken heb en ook mijn schoeisel zit niet zoals het moet. Onderweg word ik moe en als we bij de tweede stop op ons startpunt aankomen vraag ik mijn vriendin of het goed is om te stoppen, we liepen ong zeven km maar het voelt als drie keer zoveel. We besluiten om een ijsje gaan te eten bij "de boer" en even later zitten we samen te genieten elk van ons eigen ijsje.

Thuisgekomen kruip ik lui in bad, ik ben hondsmoe en wil alleen nog maar slapen...


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Op vakantie deel 2

Afbeelding
Dinsdag 20 augustus, ondertussen zitten we terug op de bus van Oostenrijk naar huis. We hebben met zijn allen een goei gevoel overgehouden aan de reis, het eten bleef lekker en de mensen vriendelijk. Tot de laatste dag maakte we wandelingen die lang en pittig waren, mijn 2 wandelvriendinnen waren veel sneller dan ik zowel in stijgen en dalen maar wachten geduldig onderweg tot ik weer bij was . Ge hebt sprinters en duurlopers en zij waren duidelijk de sprinters terwijl ik gezapig doorging op mijn eigen tempo maar 1 ding hadden we op het einde van de dag gemeen, we waren alledrie voldaan van de inspanning, de mooie panorama’s en onder de indruk van hoe mooi de natuur kan zijn… ’s’morgens en ‘’s’avonds werden we op onze wenken bediend door een vrolijk ding die ons trots haar mooiste dirndl jurken showde . Een tof koppel met een vaste tafel naast het onze luisterde vol interesse naar onze verhalen van de dag en vertelden op hun beurt ook hun verhaal . Het was leuk om hen te horen vertellen...
Meer lezen

Mijn parapluke wordt een rage…

Afbeelding
Ik had een paraplu besteld om op mijn hoofd te zetten, Buiten het feit dat het me handig leek voor op de fiets en tijdens het wandelen vond ik het ook een erg leuk ding ! Woensdag kreeg ik een melding dat er een pakketje voor me klaar lag op de post. Een erg vriendelijke man vraagt waar hij me mee kan helpen en trots vertel ik hem dat ik een pakketje heb gekregen. Hij scant mijn code loopt naar achter en even later duwt hij het pakketje in mijn handen. Op zijn vraag of hij nog iets voor me kan betekenen antwoord ik nee , ik bedank hem voor de zeer vriendelijke bediening en haast me naar huis om mijn pakje uit te pakken… Thuisgekomen scheur ik de verpakking open en pas gelijk mijn parapluke, ik ben verkocht, het is licht op mijn hoofd en danst gezellig mee als ik mijn hoofd beweeg. Goe gezind bedenk ik dat ik het seffens al kan dragen want ik heb een wandeling op het menu staan en voor het eerst ben ik blij dat het een regendag is ! Op de fiets was het niet zo’n succes, de wind was te f...
Meer lezen

Oeps…

Afbeelding
 Vandaag staat er een wandeling op de agenda, ik spreek af met de medestappers om half 1 in Wiekevorst. Na mijn werk rijd ik rechtstreeks naar het afspraakpunt , ik kijk er naar uit ,we zijn een vast groepje en heel eigen aan elkaar ,we lachen en we praten veel en hebben een hoop plezier met elkaar. Mijmerend rij ik op mijn gemakske verder , ik ga veel te vroeg op de afspraak zijn en ik maak me niet druk dat ik moet omrijden langs de kleine wegen om dat er vanwege een kermis verbodsborden staan naar mijn afspraakpunt. De wegen zijn wel erg smal en dan komt er een tegenligger aan…ik rijd een beetje aan de kant maar heb geen plaats door de gracht en als ik me voel wegschuiven haast ik me terug de baan op . De tegenligger lijkt het ook niet goed te weten en de auto daarachter rijd al achteruit. Als ik achter me kijk zie ik een groene strook en ik besluit me daar te zetten en de auto ‘s te laten passeren.voorzichtig rijd ik voorwaarts de strook op maar zie dat de tegenligger aarzelt om...
Meer lezen