kindergeluk...
Vrijdagmorgen, ik ontwaak en met gesloten ogen overdenk ik wat er vandaag te gebeuren staat.
Opgewekt stap ik mijn bed uit,vanavond komen mijn twee kleinzonen slapen en dat vind ik fantastisch. Ik heb zes kleinkinderen en ik vind hen allemaal geweldig en geniet van elk kleinkind als ik ze zie maar dit weekend komen de twee broers over mijn aandacht heersen, ik kijk er naar uit !
Ik boks mijn werk af bij mijn laatste klant van de week en dan ruik ik mijn weekend. Even gaan inkopen doen zodat ik in alles voorzien ben en dan haast ik me naar mijn afspraak met de vriendin waar ik mee ga nordicwandelen.
Ze zit al te wachten als ik bij de afgesproken plaats aankom en niet veel later gaan we op weg , ik wou voor 30 km gaan maar als een andere vriendin sms't dat ze ons gaat opwachtten op een terraske samen met haar moeder tegen dat we terug komen dan besluiten we om 20 km te doen. En wijllie weg !
In't begin is't een beetje zoeken met de stokken maar we hebben snel ons tempo te pakken en druk pratend stappen we stevig door.
We genieten van de schoonheid van de natuur en zijn het er beiden over eens dat België wel een mooi landje is en dat we helemaal niet ver hoeven te gaan om midden in de natuur te zitten.
Als we een dikke twee uur aan't stappen zijn zien we een bankske staan en zetten we ons even neer. Zolang je aan't stappen bent voel je het niet maar als je gaat zitten merk je toch wel dat je moe bent, wij ook dus en we besluiten om de terugweg te hervatten om ons bij de vriendin en haar moeder te voegen die op ons zitten te wachtten.
Ze zien ons van ver aankomen en wuiven galant naar ons, de stokken opbergen in de wagen en dan zit het er op, we hebben ong 16 km gestapt en 't was voor allebei genoeg, tijd voor een drankje nu!
Niet veel later hebben we met z'n allen dolle pret en worden er plannen gesmeed om later nog samen leuke dingen te doen.
Na een lekkere maaltijd is het tijd om naar huis te gaan en de jongens te verwelkomen, ze lijken alweer gegroeid te zijn, ook zij hebben uitgekeken naar de logeerpartij en tonen me trots hun kunsten op hun fietske en hun step. Morgen zullen ze druk oefenen buiten want naar hun eigen zeggen komen hier geen auto's in de straat. Als de mama en de papa vertrokken zijn word al het speelgoed bovengehaald dat ze zolang hebben moeten missen. Hun bedjes klaarzetten, pyjama aan en bij een waterijsje vertellen ze me spontaan hoe hunne dag verlopen is, dat ze na school nog eerst spaghetti moesten gaan eten voor ze konden komen en in hun kinderlijke spontaniteit wilden ze zeggen dat ze blij waren dat ze mochten komen maar draaide ze het om en zeiden dat ik blij was dat ze kwamen. Het maakt mijn hartje warm, zoveel kinderliefde...
Als ze later veel te laat in hun bedje liggen hoor ik ze nog babbelen en glimlachend over zoveel geluk zet ik de woonkamer weer aan kant, één ding is zeker ! mijn weekend kan niet meer stuk !
Opgewekt stap ik mijn bed uit,vanavond komen mijn twee kleinzonen slapen en dat vind ik fantastisch. Ik heb zes kleinkinderen en ik vind hen allemaal geweldig en geniet van elk kleinkind als ik ze zie maar dit weekend komen de twee broers over mijn aandacht heersen, ik kijk er naar uit !
Ik boks mijn werk af bij mijn laatste klant van de week en dan ruik ik mijn weekend. Even gaan inkopen doen zodat ik in alles voorzien ben en dan haast ik me naar mijn afspraak met de vriendin waar ik mee ga nordicwandelen.
Ze zit al te wachten als ik bij de afgesproken plaats aankom en niet veel later gaan we op weg , ik wou voor 30 km gaan maar als een andere vriendin sms't dat ze ons gaat opwachtten op een terraske samen met haar moeder tegen dat we terug komen dan besluiten we om 20 km te doen. En wijllie weg !
In't begin is't een beetje zoeken met de stokken maar we hebben snel ons tempo te pakken en druk pratend stappen we stevig door.
We genieten van de schoonheid van de natuur en zijn het er beiden over eens dat België wel een mooi landje is en dat we helemaal niet ver hoeven te gaan om midden in de natuur te zitten.
Als we een dikke twee uur aan't stappen zijn zien we een bankske staan en zetten we ons even neer. Zolang je aan't stappen bent voel je het niet maar als je gaat zitten merk je toch wel dat je moe bent, wij ook dus en we besluiten om de terugweg te hervatten om ons bij de vriendin en haar moeder te voegen die op ons zitten te wachtten.
Ze zien ons van ver aankomen en wuiven galant naar ons, de stokken opbergen in de wagen en dan zit het er op, we hebben ong 16 km gestapt en 't was voor allebei genoeg, tijd voor een drankje nu!
Niet veel later hebben we met z'n allen dolle pret en worden er plannen gesmeed om later nog samen leuke dingen te doen.
Na een lekkere maaltijd is het tijd om naar huis te gaan en de jongens te verwelkomen, ze lijken alweer gegroeid te zijn, ook zij hebben uitgekeken naar de logeerpartij en tonen me trots hun kunsten op hun fietske en hun step. Morgen zullen ze druk oefenen buiten want naar hun eigen zeggen komen hier geen auto's in de straat. Als de mama en de papa vertrokken zijn word al het speelgoed bovengehaald dat ze zolang hebben moeten missen. Hun bedjes klaarzetten, pyjama aan en bij een waterijsje vertellen ze me spontaan hoe hunne dag verlopen is, dat ze na school nog eerst spaghetti moesten gaan eten voor ze konden komen en in hun kinderlijke spontaniteit wilden ze zeggen dat ze blij waren dat ze mochten komen maar draaide ze het om en zeiden dat ik blij was dat ze kwamen. Het maakt mijn hartje warm, zoveel kinderliefde...
Als ze later veel te laat in hun bedje liggen hoor ik ze nog babbelen en glimlachend over zoveel geluk zet ik de woonkamer weer aan kant, één ding is zeker ! mijn weekend kan niet meer stuk !
Reacties