Maandagmorgen...

Lui zet ik de wekker voort als deze om zes uur van zich laat horen, ik heb nu even geen zin om op te staan en wil de rest van de voormiddag slapen. Terwijl ik mijn ogen nog gesloten heb overloop ik wat er vandaag allemaal te doen is. Twee klantjes en nieuwe gelnagels, tussendoor nog naar de winkel, pfft maandagmorgen moesten ze afschaffen!!

Ik sta dan toch maar op en nadat ik een paar stappen heb gedaan en een paar lichten aandoe begin ik zo wat wakker te worden.

Terwijl de koffiezet pruttelt maak ik mijn papieren voor het werk in orde en dan ben ik klaar om te ontbijten. De laptop gaat mee op de ontbijttafel, dan kan ik mijn engels studeren terwijl ik eet, dat werkt prima, ik zit vandaag al aan 184 dagen ononderbroken studeren en ik leerde al heel wat bij op die dagen. 'S morgens leer ik beter dan 's avonds en als ik 's morgens leer ben ik ook de rest van de dag gerust.

Na het ontbijt trek ik naar mijn eerste klantje.Als ik aankom komt de hond op me afgestormd en wil zijne knuffel. Ik krab hem onder zijn kin en vertel hem dat hij mijne beste vriend is , hij kijkt me recht aan en luistert geconcentreerd. Dan komt zijn baasje en zegt dat hij denkt dat hij een snackske krijgt omdat hij de vorige keer ook iets kreeg van me en duwt me een potje in mijn handen met kleine snoepjes. Ik herinner me van vorige week dat hij mijn hand er bijna afbeet toen hij enthousiast zijn snoepke aanpakte en maan hem nu aan om rustig te zijn, als ik denk dat hij er klaar voor is geef ik het hem maar moet toch weer snel wegtrekken.Die snoepkes zijn gewoon te klein voor hem, hij heeft iets groter nodig! Zijn baasje laat hem nog een trucske doen voor een snoepke en dan gaat de pot weer weg en de hond ook want nu ben ik niet meer belangrijk voor hem, zijn liefde gaat wel degelijk door zijn maag! Als hij er iets van proeft tenminste want die snoepkes raken volgens mij niet eens zijn gehemelte.
Ik stap de eetkamer binnen, zet mijne zak weg en dan vraagt mijn klantje vriendelijk hoe mijn weekend was, dat doet ze elke week, ik geef dan een klein verslagske en vraag op mijn beurt naar haar weekend.
Dan gaan we beiden aan het werk, onder het werken bedenk ik dat ik het hier erg getroffen heb, mijn klantje is altijd vriendelijk, betrokken en oprecht geïnteresseerd en laat me voelen dat ik méér dan welkom ben, op die manier haalt ze de scherpe kantjes van de maandagmorgen en krijg ik zin om te werken.
Ik bedenk me dat een vriendin die ook poetsvrouw is zei dat ge niet uw best doet voor een klant omdat het van u word verwacht maar omdat ge die klant graag hebt wil je daar goed voor zijn en daarom werk je zo goed mogelijk, hier gaat die vlieger zeker op!
Om half elf moet de klant er vandoor en terwijl we nog een beetje praten springt de hond liefdevol tegen me aan en komt me vertellen dat hij me graag ziet, zonder koek deze keer, het verwarmt mijn hartje...
Ik werk nog een uurtje goed door, de tijd raasde zoals elke maandagmorgen weer voorbij, de hond die ik in de tuin liet zit op zijn vaste plaatsje te wachten en alert te kijken of  zijn baasje terugkomt. Ik pak een langer snackske en als ik buiten stap stapt de hond vrolijk mee naar zijn hondenhok heel goed wetende dat er iets lekkers op hem wacht. Nadat ik het hondenhok afsluit stap ik het hekje door, blij weet ik dat straks mijn klantje tevreden is als ze thuiskomt en alles netjes is en ik voel me stil gelukkig dat ik op deze plaats mijn werkweek mag beginnen, de kop van de werkweek is er alweer af...