We geven d'r een lap op...
Vandaag staat er veel op het programma , om 11u heb ik een afspraak voor permanente make up, ik ben d'r een beetje bang van! Ik liet het al eerder doen maar dat deed serieus veel zeer ...De mevrouw verzekerd me dat zij het bijna pijnloos doet en ik wil haar best geloven maar de stress giert door mijn lijf.
Ze verteld me dat ik moet ademen en dan tekent ze voor hoe mijne make-up moet zijn, het verbaasd mezelf dat ik kan verdragen dat ze aan mijn ogen komt want zelfs dat kan ik normaal niet hebben maar verrast stel ik vast dat ik het niet erg vind. Ze zit meteen juist met haar tekening en nodigt me uit om op de tafel gaan te liggen.
Gespannen zeg ik dat ik mijne gsm wil vast houden want ik wil persé iets in mijn handen hebben , ze zegt dat het niet kan dat het haar stoort en koppig hou ik vol dat ik iets wil vasthouden. We komen overeen dat ik dan mijne sleutelbos mag vast houden en zoals ne kleine met zijn zapperdoekske leg ik mij braaf neer met mijn sleutels als mijne grote troost in mijn hand gedrukt.
Een zacht muziekske en een dekentje over mij en de mevrouw begint, ze praat tegen mij en moedigt me aan om diep in en uit te ademen en zowaar het helpt tegen de pijn! Het is helemaal niet zo erg als de vorige keer bijhare collega maar toch blijf ik gespannen volgen waar ze mee bezig is.
Als ze me achter mijn kinderen en kleinkinderen vraagt begin ik vol trots te vertellen over enkele anekdotes, ik ben afgeleid, de pijn verdwijnt naar de achtergrond en ineens is het voorbij, het resultaat is mooi en ik ben blij dat ik toch de stap genomen heb, dit is zeker voor herhaling vatbaar !
Van de permanente make-up rij ik door naar de kapper waar ik ook een afspraak heb, ik kom er al veel jaren en ga nog steeds als een tevreden klant naar huis. De gewoonte is dat ik er binnenkom , ik word vriendelijk begroet en zeg vriendelijk goeiedag terug, zoek mijne vaste stek op , doe mijn hoorapparaatjes uit, neem mij een boekske en kruip vervolgens al lezend in mijne boek .
Mijn drang naar rust word daar erg gerespecteerd in al die jaren hebben we elkaar leren kennen en weten we zonder woorden dat we mekaar graag hebben.
De kapper zijn twee zussen en ik heb mijn vaste zus die mijn haar iedere keer weer helemaal in de juiste plooi legt. Vandaag benaderd ze me en in plaats van naar mij te kijken heeft ze erg veel aandacht voor mijne gsm en dan vraagt ze welk merk het is . Zo gauw ik haar dat verteld heb snelt ze weg en even later komt ze weer terug met hare gsm die nieuw is en van hetzelfde merk.
Ze heeft wat problemen met berichtjes versturen en vraagt mijne goeie raad. De ene leek helpt de andere maar het lukt me om haar probleem op te lossen , dan vraagt ze me om een app op hare telefoon te zetten en ook dat krijg ik na een tijdje klaar .
Als ik later door ga ben ik tevreden dat ik haar kon helpen maar ook met mijn haren die ook nu weer perfect geknipt zijn.
S' avonds staat er een ontmoeting op de agenda die ik organiseerde voor een singlesite, mijn poetsvriendin gaf de locatie aan en ik trok de mensen over de streep om te komen.
Een beetje gespannen over wat de avond ga brengen stap ik het café binnen, samen met de uitbater bekijk ik de plaats die hij voor ons reserveerde en herschik ik samen met hem de tafels zodat het helemaal naar mijn zin is. Wachtend op de eerste gasten bestudeer ik de menu en dan komen de eerste twee gasten binnen, blij dat ik niet meer alleen ben beginnen we geanimeerd te praten en dan volgt de ene gast na de andere . Ik schuif tafels bij aan en voel me keitrots , de opkomst is groter dan ik dacht, dit is een succes!
Het lijkt wel of het met iedereen onderling klikt , iedereen lacht, iedereen is tevreden en iedereen amuseert zich, ik voel mij fantastisch...het lijkt wel of we elkaar met z'n allen al jaren kennen, we voelen ons eigen aan elkaar en lachen en grappen als oude vrienden.
Mijn bedoeling was om singlemensen bij elkaar te brengen, hun een fijne avond te bezorgen en te weten als ze straks thuiskomen ze denken van ik ben dan wel alleen maar ik heb mij fantastisch goe geamuseerd en als ik trots over de groep heen kijk weet ik zeker dat ik in mijn opzet geslaagd ben.
Als ik later naar huis fiets voel ik mij gelukkig en voldaan, vanavond zijn er nieuwe vriendschappen geboren die ons nog veel plezier en vermaak gaan bezorgen, we gaven d'r vandaag met z'n allen een lap op en dat gaat hier niet bij één lap blijven...
Ze verteld me dat ik moet ademen en dan tekent ze voor hoe mijne make-up moet zijn, het verbaasd mezelf dat ik kan verdragen dat ze aan mijn ogen komt want zelfs dat kan ik normaal niet hebben maar verrast stel ik vast dat ik het niet erg vind. Ze zit meteen juist met haar tekening en nodigt me uit om op de tafel gaan te liggen.
Gespannen zeg ik dat ik mijne gsm wil vast houden want ik wil persé iets in mijn handen hebben , ze zegt dat het niet kan dat het haar stoort en koppig hou ik vol dat ik iets wil vasthouden. We komen overeen dat ik dan mijne sleutelbos mag vast houden en zoals ne kleine met zijn zapperdoekske leg ik mij braaf neer met mijn sleutels als mijne grote troost in mijn hand gedrukt.
Een zacht muziekske en een dekentje over mij en de mevrouw begint, ze praat tegen mij en moedigt me aan om diep in en uit te ademen en zowaar het helpt tegen de pijn! Het is helemaal niet zo erg als de vorige keer bijhare collega maar toch blijf ik gespannen volgen waar ze mee bezig is.
Als ze me achter mijn kinderen en kleinkinderen vraagt begin ik vol trots te vertellen over enkele anekdotes, ik ben afgeleid, de pijn verdwijnt naar de achtergrond en ineens is het voorbij, het resultaat is mooi en ik ben blij dat ik toch de stap genomen heb, dit is zeker voor herhaling vatbaar !
Van de permanente make-up rij ik door naar de kapper waar ik ook een afspraak heb, ik kom er al veel jaren en ga nog steeds als een tevreden klant naar huis. De gewoonte is dat ik er binnenkom , ik word vriendelijk begroet en zeg vriendelijk goeiedag terug, zoek mijne vaste stek op , doe mijn hoorapparaatjes uit, neem mij een boekske en kruip vervolgens al lezend in mijne boek .
Mijn drang naar rust word daar erg gerespecteerd in al die jaren hebben we elkaar leren kennen en weten we zonder woorden dat we mekaar graag hebben.
De kapper zijn twee zussen en ik heb mijn vaste zus die mijn haar iedere keer weer helemaal in de juiste plooi legt. Vandaag benaderd ze me en in plaats van naar mij te kijken heeft ze erg veel aandacht voor mijne gsm en dan vraagt ze welk merk het is . Zo gauw ik haar dat verteld heb snelt ze weg en even later komt ze weer terug met hare gsm die nieuw is en van hetzelfde merk.
Ze heeft wat problemen met berichtjes versturen en vraagt mijne goeie raad. De ene leek helpt de andere maar het lukt me om haar probleem op te lossen , dan vraagt ze me om een app op hare telefoon te zetten en ook dat krijg ik na een tijdje klaar .
Als ik later door ga ben ik tevreden dat ik haar kon helpen maar ook met mijn haren die ook nu weer perfect geknipt zijn.
S' avonds staat er een ontmoeting op de agenda die ik organiseerde voor een singlesite, mijn poetsvriendin gaf de locatie aan en ik trok de mensen over de streep om te komen.
Een beetje gespannen over wat de avond ga brengen stap ik het café binnen, samen met de uitbater bekijk ik de plaats die hij voor ons reserveerde en herschik ik samen met hem de tafels zodat het helemaal naar mijn zin is. Wachtend op de eerste gasten bestudeer ik de menu en dan komen de eerste twee gasten binnen, blij dat ik niet meer alleen ben beginnen we geanimeerd te praten en dan volgt de ene gast na de andere . Ik schuif tafels bij aan en voel me keitrots , de opkomst is groter dan ik dacht, dit is een succes!
Het lijkt wel of het met iedereen onderling klikt , iedereen lacht, iedereen is tevreden en iedereen amuseert zich, ik voel mij fantastisch...het lijkt wel of we elkaar met z'n allen al jaren kennen, we voelen ons eigen aan elkaar en lachen en grappen als oude vrienden.
Mijn bedoeling was om singlemensen bij elkaar te brengen, hun een fijne avond te bezorgen en te weten als ze straks thuiskomen ze denken van ik ben dan wel alleen maar ik heb mij fantastisch goe geamuseerd en als ik trots over de groep heen kijk weet ik zeker dat ik in mijn opzet geslaagd ben.
Als ik later naar huis fiets voel ik mij gelukkig en voldaan, vanavond zijn er nieuwe vriendschappen geboren die ons nog veel plezier en vermaak gaan bezorgen, we gaven d'r vandaag met z'n allen een lap op en dat gaat hier niet bij één lap blijven...
Reacties