Valentijn...


 Ik word wakker van een whats app, iemand denkt op deze speciale dag aan me... Nieuwsgierig open ik de app en ja hoor! mijn eerste vriendschapsvalentijntje is binnen!

Vriendelijk en beleefd beantwoord ik de sms en een beetje jaloers denk ik aan al de koppeltjes die een echte valentijn hebben vandaag.

 Het is een cliché, ik gun het al mijn vrienden en vriendinnen  uit de grond van mijn hart dat ze hun liefde tegen kwamen en gelukkig zijn in hun relatie maar soms héél soms zou ik even in hun plaats willen zijn...

Ik zou de liefde willen voelen in een knuffel die warm en gemeend is, ik zou de sterke band willen voelen die verteld dat je maatjes bent door dik en dun...

 Ik zou een hand willen nemen en ze troostend op mijn hartje willen leggen als balsem op mijn stil verdriet dat maar niet wil wijken...

Ik wil mijne partner verwennen, ontbijt voor hem klaarmaken  en daarna samen lange avontuurlijke; wandelingen maken en als 2 dikke vrienden naast elkaar op een rotsblok zitten al lunchend genieten van de omgeving...

Ik zou samen mooie verre reizen willen maken en zij aan zij de natuur ontdekken die soms zo overweldigend mooi kan zijn...

Ik wil samen met mijne vriend lange fietstochten maken, genieten van de zon op mijn gezicht en de wind die mijn haren streelt...

Ik wil opgekruld dicht tegen mijne partner op de bank ne film zien op tv me er niks van aantrekkend dat de tranen over mijn wangen lopen bij een triestige film of er samen om lachen dat ik zijne arm fijn knijp bij een spannende thriller...

Ik wil lekker koken voor mijn ventje en er samen van genieten met een glaske wijn er bij en lange en diepe gesprekken hebben met elkaar...

Tot slot wil ik graag wil ik graag mezelf verliezen als we de liefde met elkaar bedrijven en later moe toegeven aan de slaap terwijl we lepeltje liggen...

Mijn dekseltje is nog niet gekomen, mannen passeren wel en soms heeft er eentje mijn aandacht maar heeft hij geen interesse in mij. Soms is het andersom maar nen echte match lijkt er voor mij niet echt in te zitten...

Gelukkig heb ik mijn vele vrienden en vriendinnen waar ik dingen samen mee doe en hele gesprekken mee heb, dat maakt mijn single-zijn leefbaar en zorgt er ook voor dat ik het meestal niet erg vind om alleen te zijn. Diezelfde vrienden en vriendinnen breken mijne dag door vriendschapsvalentijntjes te sturen zodat ook deze dag niet eenzaam voorbij glijd maar soms heel soms zijn er zo van die momenten...


Reacties

Populaire posts van deze blog

Op vakantie deel 2

Mijn parapluke wordt een rage…

Oeps…