vroeger
Vroeger, enkele jaren geleden zat ik ook op 50+. Ik wou wel ne partner maar de ware tegen komen? Dat is maar één viske hier in heel dat vijverke en de kans is groot dat ik in een verkeerd vijverke zit te vissen. Het zat hier wel vol met toffe mensen en ik had zoiets van "zolang we die ware niet tegen komen kan ik mij ondertussen nog een beetje amuseren".
Ik kwam op het idee om een drankavond te organiseren, hieronder volgt hoe de avond destijds verliep.
'S-avonds staat er een ontmoeting op de agenda die ik organiseerde voor een singlesite, mijn poetsvriendin gaf de locatie aan en ik trok de mensen over de streep om te komen.
Een beetje gespannen over wat de avond ga brengen stap ik het café binnen, samen met de uitbater bekijk ik de plaats die hij voor ons reserveerde en herschik ik samen met hem de tafels zodat het helemaal naar mijn zin is. Wachtend op de eerste gasten bestudeer ik de menu en dan komen de eerste twee gasten binnen, blij dat ik niet meer alleen ben beginnen we geanimeerd te praten en dan volgt de ene gast na de andere . Ik schuif tafels bij aan en voel me keitrots , de opkomst is groter dan ik dacht, dit is een succes!
Het lijkt wel of het met iedereen onderling klikt , iedereen lacht, iedereen is tevreden en iedereen amuseert zich, ik voel mij fantastisch...het lijkt wel of we elkaar met z'n allen al jaren kennen, we voelen ons eigen aan elkaar en lachen en grappen als oude vrienden.
Mijn bedoeling was om singlemensen bij elkaar te brengen, hun een fijne avond te bezorgen en te weten als ze straks thuiskomen ze denken van ik ben dan wel alleen maar ik heb mij fantastisch goe geamuseerd en als ik trots over de groep heen kijk weet ik zeker dat ik in mijn opzet geslaagd ben.
Als ik later naar huis fiets voel ik mij gelukkig en voldaan, vanavond zijn er nieuwe vriendschappen ontstaan die ons nog veel plezier en vermaak gaan bezorgen, we gaven d'r vandaag met z'n allen een lap op en dat gaat hier niet bij één lap blijven.
Reacties