Waterpret…

 Het is zaterdag en vandaag komen de jongens op bezoek,de jongens dat is een vrolijke tweeling van bijna 9 jaar.

Normaal komen ze elk 1 ste weekend van de maand, dat is al zo van dat ze klein waren en de weekends zijn nog steeds even leuk.

Dit weekend heb ik een bonus, hun vader moet zaterdagnacht werken en ik mag opvang zijn.

Als de jongens binnenkomen vragen ze meteen of we kunnen gaan zwemmen en leggen ze me uit waarom, voor mij is dat oké bewegen en sport vind ik erg belangrijk en de jongens gaan daar perfect in mee.

Wanneer hunne papa weer terug vertrokken is besluiten we vandaag gaan te wandelen na het eten en morgen gaan te zwemmen.

Aan tafel praten we honderduit over dingen die we gedaan hebben of nog willen doen en wanneer 1 van hen me vraagt wat ik doe als zij weg zijn antwoord de andere nog voor ik iets kan zeggen:alle chocola opeten 🤣

Die zit ! De toon is gezet, we hebben plezier en vrolijk praten we verder.

We besluiten te wandelen in hun bos , het is een bos in de buurt waar ze àlles onderzoeken ,me tonen hoe ze netels kunnen aanraken zonder zich te netelen , slakken oppakken en veilig aan de kant zetten.

Elke hond die ze tegen komen word geaaid terwijl ze een vriendelijk praatje maken met hun baasje. Ik kijk trots toe …

Op de bank zitten 2 Engelstaligen die me vragen of er een meer in de buurt is en in mijn beste engels onderbreek ik mezelf een keer om het juiste woord aan de jongens te vragen. Geamuseerd kijken de Engelsen de jongens aan maar ze zijn verlegen en weten ook het juiste woord niet. We komen er uit en voldaan laten we de 2 mannen op de bank achter. Dan zegt er een stemmetje naast me : oma Moni jij zei wel iets verkeerd,je zei achter de rivier ipv er naast. Lachend antwoord ik:en dat kon je daarjuist niet zeggen of wat? Goedgezind lopen we verder, keuren we bladeren en gaan we weer richting thuis.

‘s avonds gaan we samen op in de voetbal, de goeie hebben gewonnen!

Het is zondag, na het ontbijt ruimen we samen op en daarna gaan we naar de Lago in Lier ,we komen er graag en gaan het liefst vroeg wanneer het nog niet te druk is . Ook daar komen we al van toen de jongens nog klein waren. Ze leerden er watergewenning ,zwemmen met een zwemvest en langzaam maar zeker zonder. Toen de redder zijn fiat gaf moesten ze hun zwemvest alleen nog dragen in de wildwaterbaan maar vandaag zouden we testen of we ze daar ook konden uitlaten. 

Een voor één neem ik ze mee voor me uit op de wildwaterbaan en zie ik ze vol zelfvertrouwen vertrekken,alweer kijk ik trots toe en vraag ik me af waar ik zo bang voor was ,het gaat hier allemaal vanzelf wat worden de jongens toch groot …,

De rest van de dag voel ik me gerust, ik kan de sauna in terwijl de jongens elders spelen en ontspannen geniet ik van de warmte . Nadien spelen en zwemmen we samen,de tijd vliegt en dan is het weer tijd om terug naar huis te gaan.

Als de papa de jongens komt halen heb ik een fantastisch weekend achter de rug, voldaan blijf ik achter met een geluksgevoel van hier tot in Tokio ..,