Toen ik Wiekevorst een bezoek bracht, Reed ik daar pardoes in de gracht. We wikten en we wogen, Maar mijne auto kwam er niet uit gevlogen. Toen kwamen we op het idee, We vragen nen tractor mee. Den boer zijn madam, Beloofde dat hare echtgenoot wel kwam. Die man kwam heel spontaan, En vond er helemaal niks moeilijk aan. Zonder moeite heeft hij mijne wagen eruit getrokken, En was na een zwaai en groet heel snel weer vertrokken. In dit verhaal is mijne grote held, De man die dagelijks werkt op zijn veld. Hij kwam,zag en overwon, Zodat ik weer verder kon. Een bedankje is hij meer dan waard, Want dit verhaal blijft in mijn hart bewaard
Posts
Waterpret…
Het is zaterdag en vandaag komen de jongens op bezoek,de jongens dat is een vrolijke tweeling van bijna 9 jaar. Normaal komen ze elk 1 ste weekend van de maand, dat is al zo van dat ze klein waren en de weekends zijn nog steeds even leuk. Dit weekend heb ik een bonus, hun vader moet zaterdagnacht werken en ik mag opvang zijn. Als de jongens binnenkomen vragen ze meteen of we kunnen gaan zwemmen en leggen ze me uit waarom, voor mij is dat oké bewegen en sport vind ik erg belangrijk en de jongens gaan daar perfect in mee. Wanneer hunne papa weer terug vertrokken is besluiten we vandaag gaan te wandelen na het eten en morgen gaan te zwemmen. Aan tafel praten we honderduit over dingen die we gedaan hebben of nog willen doen en wanneer 1 van hen me vraagt wat ik doe als zij weg zijn antwoord de andere nog voor ik iets kan zeggen:alle chocola opeten 🤣 Die zit ! De toon is gezet, we hebben plezier en vrolijk praten we verder. We besluiten te wandelen in hun bos , het is een bos in de bu...
Oeps…
Vandaag staat er een wandeling op de agenda, ik spreek af met de medestappers om half 1 in Wiekevorst. Na mijn werk rijd ik rechtstreeks naar het afspraakpunt , ik kijk er naar uit ,we zijn een vast groepje en heel eigen aan elkaar ,we lachen en we praten veel en hebben een hoop plezier met elkaar. Mijmerend rij ik op mijn gemakske verder , ik ga veel te vroeg op de afspraak zijn en ik maak me niet druk dat ik moet omrijden langs de kleine wegen om dat er vanwege een kermis verbodsborden staan naar mijn afspraakpunt. De wegen zijn wel erg smal en dan komt er een tegenligger aan…ik rijd een beetje aan de kant maar heb geen plaats door de gracht en als ik me voel wegschuiven haast ik me terug de baan op . De tegenligger lijkt het ook niet goed te weten en de auto daarachter rijd al achteruit. Als ik achter me kijk zie ik een groene strook en ik besluit me daar te zetten en de auto ‘s te laten passeren.voorzichtig rijd ik voorwaarts de strook op maar zie dat de tegenligger aarzelt om...
Aan de Wim en Elleke
De Wim das mijne maat … Ge leert hem kennen als ge bij de post werken gaat . Iedereens dikste vriend was hij niet, das waar… Maar voor mij stond hij iedere keer weer klaar! Hij had soms van die grappen, Zodat anderen achter ons gat begonnen gaan te klappen ! Dat was niet ampetant , Ik vond dat zelfs heel plezant! Ik had van die keren … Dat ik met veel plezier anderen een lesje wou leren ! Wim kon mij dan bedaren… En zo begon de boel dan weer te klaren ! Samen met Elleke Trok hij voor mij aan een belletje! Ik mocht van hen in Mechelen een schoon jobke gaan doen, En dat zeker tot aan mijn pensioen! De Wim heeft ons dan verlaten… En ook ik wou mijn pensioen niet laten! Elleke en Wim zie ik nu niet meer… Maar mijn dankbaarheid naar hen toe keert heel vaak weer !