mijn leven in een blog

Vrijdagmorgen, ik ontwaak  en met gesloten  ogen overdenk ik wat er vandaag te gebeuren staat. Opgewekt stap ik mijn bed uit,vanavond komen mijn twee kleinzonen slapen en dat vind ik fantastisch. Ik heb zes kleinkinderen en ik vind hen allemaal geweldig en geniet van elk kleinkind als ik ze zie maar dit weekend komen de twee broers over mijn aandacht heersen, ik kijk er naar uit ! Ik boks mijn werk af bij mijn laatste klant van de week en dan ruik ik mijn weekend. Even gaan inkopen doen zodat ik in alles voorzien ben en dan haast ik me naar mijn afspraak met de vriendin waar ik mee ga nordicwandelen. Ze zit al te wachten als ik bij de afgesproken plaats aankom en niet veel later gaan we op weg , ik wou voor 30 km gaan maar als een andere vriendin sms't dat ze ons gaat opwachtten op een terraske samen met haar moeder tegen dat we terug komen dan besluiten we om 20 km te doen. En wijllie weg ! In't begin is't een beetje zoeken met de stokken maar we hebben snel ons tempo ...

Als ik woensdag uit mijn bed klim is dat tegen mijn goesting, ik heb slecht geslapen en het gaat me allemaal niet zo goed af. Ik werk mijn Engelse les af bij mijn ontbijt en vertrek tijdig naar Mortsel waar mijne eerste klant van de dag is. Ik rij met de wagen, mijne fiets is in herstelling, en trotseer de files  die eigenlijk wel meevallen vandaag. In Mortsel aangekomen parkeer ik mij op een parking, ik ben 45 minuten te vroeg en kan gerust nog een dutje doen voor ik naar mijne klant toe ga. Mijne wekker loopt af, ik wrijf eens door mijn ogen, open mijn deur en schrik op van het geloei dat losbrand omdat mijn lichten nog aanstaan. Ik weet direct hoe laat het is en doe geen poging om de wagen te starten om te zien of de batterij het nog doet,  alles wat ik nu nog heb van batterij kan ik straks gebruiken om te starten als ik bij mijn klant doorga. Een beetje verdwaasd stap ik bij mijne klant binnen en ze bied me gelijk een tas koffie aan en ondertussen verteld ze haar verhaa...

Nadat ik een paar stappen heb gezet als ik mijn bed uitkom voel ik meteen dat ik stijf ben van het lopen gisteren, pijnlijk waggel ik naar de badkamer mezelf vervloekend dat ik iedere keer weer moet overdrijven en het ook nooit zal leren. Iemand zei ooit tegen me dat spierpijn een pijn is waar je van moet leren houden maar ook dat zal ik nooit leren. Na mijn ontbijt ga ik kiezen, ik ga te voet en onderweg ebt de stijfheid weg nadat mijn spieren zijn opgewarmd van het stappen. Ik stem nu voor de derde keer in Herentals en hier is dat veel leuker dan in Antwerpen. Geen lange wachtrijen waar je je tijd zit te verdoen maar ik kan ineens doorlopen tot aan de tafel waar er iemand klaarstaat om me te vertellen wat ik moet doen. Vriendelijk word ik daar onthaald en als ik vraag of ik meteen in het hokje mag wijst hij geduldig naar de tafel waar ik een kaartje krijg. Nu ben ik klaar om het hokje binnen te gaan, zorgvuldig trek ik het gordijntje dicht en doe mijn ding. Ik rond af en vouw mijn ...

Zaterdag heb ik van alles te doen, ik sta op tijd op en terwijl ik aan het ontbijten ben sms ik met mijne Engelse vriend, ik was al goe gezind maar dan schrijft hij iets wat maakt dat mijne dag niet meer stuk kan en blij stop ik de sms sessie. Ik werk mijn ontbijt binnen maak mijn engelse les af en besluit op mijne loopband te stappen. Die roept al een tijdje op mij en ik heb hem al die tijd genegeerd maar nu moet ik mijn teveel aan energie kwijt. Ik loop gelijk 5 km, een doucheke pakken en tijd voor mijne fiets weg te brengen. Een tijdje terug had ik (alweer) een aanrijding met een auto die de straat inreed, ik was wel gevallen maar had niks en ik dacht mijne fiets ook niet maar toen hij later begon te rammelen bleken er toch stukken aan te zijn. Bewonderend bekijk ik de nieuwe locatie van de fietsenmaker, zo ruim, zo licht, zoveel plaats, die is er op vooruitgegaan. Zoals elke keer valt mij hun vriendelijkheid op naar de klant toe en ik weet dat mijn fietske in goede handen is als ...

Als ik vanmorgen uit mijn bed stap voel ik me enthousiast, vandaag werk ik maar vier uurtjes en dan begint mijn weekend! Mijn klantje is niet thuis en als ik in de keuken kom ligt er een briefje op tafel dat ik de gewone dingen maar moet doen zoals anders. Er ligt ook een plastiek zakje bij en op het briefje staat geschreven dat ik de inhoud van het zakje mee naar huis mag nemen als ik die kan gebruiken.De inhoud verbaast me een beetje maar ik kan hem wel gebruiken dus steek ik hem meteen in mijne werkzak in de wetenschap dat me vroeg of laat wel word verteld waarom ze de inhoud wegdoet. Ik ken mijn klantje al heel veel jaren minstens 30 jaar en geroutineerd ga ik aan de slag, als ik de living gekuist heb kijk ik naar mijn water dat nog net zo proper is als voor ik begon. Met een glimlach denk ik aan mijn poetsvriendinneke, zij vertrouwde me toe dat ze liever heeft dat een huis wat vuil ziet als ze begint zodat ze echt ziet dat ze langs geweest is wanneer ze vertrekt. Zelf heb ik h...

Lui zet ik de wekker voort als deze om zes uur van zich laat horen, ik heb nu even geen zin om op te staan en wil de rest van de voormiddag slapen. Terwijl ik mijn ogen nog gesloten heb overloop ik wat er vandaag allemaal te doen is. Twee klantjes en nieuwe gelnagels, tussendoor nog naar de winkel, pfft maandagmorgen moesten ze afschaffen!! Ik sta dan toch maar op en nadat ik een paar stappen heb gedaan en een paar lichten aandoe begin ik zo wat wakker te worden. Terwijl de koffiezet pruttelt maak ik mijn papieren voor het werk in orde en dan ben ik klaar om te ontbijten. De laptop gaat mee op de ontbijttafel, dan kan ik mijn engels studeren terwijl ik eet, dat werkt prima, ik zit vandaag al aan 184 dagen ononderbroken studeren en ik leerde al heel wat bij op die dagen. 'S morgens leer ik beter dan 's avonds en als ik 's morgens leer ben ik ook de rest van de dag gerust. Na het ontbijt trek ik naar mijn eerste klantje.Als ik aankom komt de hond op me afgestormd en wil...

Vandaag ben ik al vroeg uit mijn bed! De ninglinspowandeling staat in mijne agenda genoteerd, ik vind het allemaal redelijk spannend, ik organiseerde deze wandeling als eerste voor een datingsite waarvan ik lid ben en ik had er redelijk wat respons op. Zo'n tien à vijftien man hadden toegezegd maar toen ik de eind-sms verstuurde met alle gegevens van vertrek enz. kwamen de sms binnen van verlet en uiteindelijk waren we nog met vier. Geen nood! Vertrekken zullen we! We komen om half negen bij mij samen en stipt op tijd gooien we onze rugzakken stoer in de koffer van de chauffeur. Zelf ken ik iedereen persoonlijk maar de meiden moeten elkaar nog leren kennen, dat verloopt allemaal super vlotjes, we zaten met z'n allen op dezelfde golflengte, dat voelden we gelijk! In de auto word er druk over en weer gepraat en voor we het goed en wel beseffen zijn we al op de plaats van vertrek van de wandeling. De juiste schoenen aantrekken, wandelstokken op de juiste lengte zetten en dan i...

Ik zit al een tijdje op nen datingsite en eigenlijk veel méér dan profielen kijken valt daar niet te beleven. Nu is dat ook niet helemaal mijne dada want ik wil geen relatie en daten face to face is ook niet echt mijn ding . Toch ben ik ne volleerde datingsite-ganger want ik zat 16 jaar lang op nen datingsite! Daar kon je naast profielen kijken ook deelnemen aan activiteiten en naar het goeie voorbeeld van ne vriend van toen (en nu nog een beetje)vatte ik nu het idee op om voor mijne huidige datingsite wandelingen te organiseren . Zondag 19 mei staat de eerste wandeling op poten maar daarover later meer.Dat was overigens niet gemakkelijk want probeert maar eens een stel mensen uit hun kot te krijgen die bang zijn om buiten te komen. Rekent daar nog wat kapotte knieën en heupen bij en mensen die het allemaal niet zo vertrouwen, dan hou je niet teveel mensen niet meer over, maar na veel vijven en zessen heb ik toch een paar mensen bijeen gekregen die mee de ninglingspowandeling will...