Posts

Posts uit juni, 2019 tonen

Ontbijt à volenté...

Op  zondag ben ik afgesproken met mijne pilotenvriend. Hij heeft het erg druk  maar is nu ene dag thuis en we besloten om samen gaan te ontbijten. Twee minuten voor het afgesproken uur kom ik de parking opgereden, ik ben blij dat ik hem zie, t is bijna een negerke zo schoon bruin, daar zal menig vrouwke jaloers op zijn op dat kleurtje, ikke inclusief. Het is ontbijt à volenté en op ons gemak kiezen we ieder voor onszelf waar we zin in hebben . Ik geniet er van om naar zijn verhalen te luisteren en breng hem op mijn beurt ook op de hoogte van wat er in mijn leven speelt. Ondertussen speel ik met veel smaak mijn ontbijt binnen, dees is zeker voor herhaling vatbaar! Als we zijn bijgebabbeld nemen we voldaan afscheid en gaan weer ieder onze eigen weg, onderweg besluit ik om langs de winkel te rijden ik kom nog groenten te kort om later op de dag mosselen te maken. Terwijl ik naarstig op zoek ben naar de mosselgroenten zie ik daar een bekend figuur zijn boodschappen inladen, b...

Wij zijn vijf vrienden...

Naar aanleiding van een mooie vriendschap die ontstond tussen 4 vrouwen en een hond schreef ik deze keer gene blog maar een liedje Wij zijn vijf vrienden.... hoelahoelahoep hoep hoep  hoelahoelahoep hoep hoep  hoelahoelahoep hoep hoep hoelahoelahoep.  Op een ontmoeting van 'n datingsite,  hadden we elkaar gevonden, maar we hadden nog geen zin,  om dit af te ronden, wandelingen zeiden ons het meest, en in de natuur voelen we ons thuis, we misten enkel nog een beest ook dat kwam zonder  gespuis dat kan niet meer kapot  de Blue is onze mascotte ! wij zijn vijf vrienden zij en ik, vijf dikke vrienden zij en ik , wij blijven altijd bij elkaar al worden we meer dan honderd jaar, wij zijn vijf vrienden tot onze laatste snik! hoelahoelahoep hoep hoep  hoelahoelahoep hoep hoep  Wij zijn vijf vrienden met een flinke stap hoelahoelahoep hoep hoep ...

De eenzame sokken...

Ik ben afgesproken met de poetsvriendin, ze heeft me om 10 u uitgenodigd om mee naar de kunstacademie te gaan waar het opendeurdag is . Ze is zelf beginnend tekenares en misschien hangt ze wel mee aan de muur . Rustig wandelen  we door de gangen en zaaltjes , bekijken schilderijen en beeldhouwwerken en hier en daar geven we onze commentaar , meestal positief . De poetsvriendin legt me uit hoe ze te werk gaan om het model of voorwerp  te tekenen of te schilderen en ik bekijk alles nu met andere ogen . Ik sta bewonderend te  kijken naar een tekening waaronder de naam gezet is . De tekening is prachtig !Verbluft flap ik er uit dat het kind dat deze maakte beter kan tekenen dan schrijven , ikzelf zou nooit zo mooi kunnen tekenen en onder de tekening stond de naam in houterig geschrift waaraan je duidelijk kon zien dat dit kind pas kon schrijven , hier zit talent in de kunstacademie ! We lopen verder langs portrettekeningen en komen zo bij een tekening van een bos, vooraan ...

Mijne dag kan niet meer stuk....

Als ik uitgeslapen aan de ontbijttafel zit sms ik op de sportvriendin of ze vandaag misschien zin heeft om te sporten. We komen overeen dat we een wandeling gaan maken langs de nete met de hond, ze kan daar loslopen en de vrijheid van een echte hond proeven. Voor ons is het een prachtige omgeving, groen, water, zon en bomen zijn erg mooi en rustgevend,doe daar nog wat dierengeluiden bij en ge word er helemaal zen van. Wanneer we een brug onderdoor willen moeten we over roosters stappen en daar houd de hond niet van, we proberen het rustig maar ze is bang en hoezeer we haar ook aanmoedigen het lukt ons niet om haar zo ver te krijgen dat ze zelfs maar op de roosters stapt. We weten allebei dat het waarschijnlijk pijn zal doen aan haar pootjes en pijn is wel het laatste dat we dat beest willen geven dus zit er niets anders op om haar te dragen . Haar baasje pakt haar op en ik pak haar over . De eerste roosters droeg ik haar in mijn armen zoals een bruidegom zijn bruid draagt en liefdev...

Eendagje aan zee...

Vrijdag, mijne klant is op vakantie en ik heb een vrije dag. Vandaag rij  ik naar de zee waar een vriendin van me woont die ik al lang niet meer zag. Ik eet op mijn gemakske mijn ontbijt, kijk mijn mails na en werk nog even op de pc voordat ik vertrek. Nog tanken en dan ben ik er klaar voor , ik stuur mijn ritgegevens door naar mijn zeevriendinnetje zodat ze me kan volgen in mijn rit. Er zijn werken op de baan die ik nodig heb om naar haar te rijden en ze smste me dat ze me opwacht op een bepaald punt en dan zou ze me voorrijden naar haar thuis. Als ze mijn rit kan volgen weet ze perfect wanneer ik aankom op de afgesproken plaats. Wanneer ik de gegevens verstuurd heb start ik de wagen, ik voel me rustig en kalm, ik heb zin in de dag en geniet van het autorijden. De files vallen goe mee en om half twaalf rijd ik luid zingend de parking op op de afgesproken plaats. De deur van de vriendin hare auto zwaait open en enthousiast komt ze naar mijne wagen toe, ze is duidelijk blij dat z...

Dag van de poetsvrouw...

Donderdagmorgen, kwart voor acht bel ik  aan bij mijn eerste klantje.  Als mijnheer de deur opendoet gaat hij gelijk opzij ten teken dat ik welkom ben en binnen mag komen. Vanuit de living zie  ik recht in de keuken waar de vrouw en de dochter ontbijten. De vrouw staat op, komt naar me toe en verteld me dat het pakje dat op tafel staat voor mij is . Ze zegt dat vandaag de dag van de poetsvrouwen is en om die reden word het pakje mij aangeboden. Het is voor mij de eerste keer dat ik hoor van de dag van de poetsvrouw maar ik ben wel gecharmeerd en erg blij met de attentie. We praten nog wat over mijn kwaaltjes en vakantie en dan ga ik vol ijver aan de slag, terwijl ik bezig ben bedenk  dat ik het ook hier met mijn klantje getroffen heb, de mensen hier zijn altijd vriendelijk en opgewekt.Het is altijd opgeruimd en proper als ik aankom en dat maakt dat ik hier een makkelijke kuis heb . De heer des huizes werkt meestal van thuis uit, werkt in zijn bureau en laat me rus...

Een vriendschap word vernieuwd...

Als ik zaterdag na de ontmoeting in mijn bed kruip wil de slaap maar niet komen, ik voel me intens gelukkig en dankbaar en zit vol adrenaline. Om 4 uur kijk ik voor de laatste keer op de klok en om negen uur staar ik alweer met open ogen naar het plafond.Ik besluit op te staan als ik vanavond wat vroeger naar bed ga heb ik toch een mooie nachtrust voor ik morgen weer aan de slag ga. Mijn dagelijkse ritueel van ontbijt en Engelse les word onderbroken als ik telefoon krijg van mijn afspraak voor die middag. Een paar maanden geleden kreeg ik een mail in mijne box met de vraag of ik ook weer terug alleen was. Ik kende de afzender niet en een beetje voorzichtig ging ik een kijkje nemen op zijn profiel, alweer een mailtje ik heb mijne motor verruild voor ne fiets...en toen pingde het antwoord daar in mijne kop! Goh nee da's d'r eentje van de motorgroep waar ik vroeger bij was! Da's lang geleden! Ik wist gelijk zijn naam weer en mijmerde terug naar de vele mooie momenten die we ...

We geven d'r een lap op...

Vandaag staat er veel op het programma , om 11u heb ik een afspraak voor permanente make up, ik ben d'r een beetje bang van! Ik liet het al eerder doen maar dat deed serieus veel zeer ...De mevrouw verzekerd me dat zij het bijna pijnloos doet en ik wil haar best geloven maar de stress giert door mijn lijf. Ze verteld me dat ik moet ademen en dan tekent ze  voor hoe mijne make-up moet zijn, het verbaasd mezelf dat ik kan verdragen dat ze aan mijn ogen komt want zelfs dat kan ik normaal niet hebben maar verrast stel ik vast dat ik het niet erg vind. Ze zit meteen juist met haar tekening en nodigt me uit om op de tafel gaan te liggen. Gespannen zeg ik dat ik mijne gsm  wil vast houden want ik wil persé iets in mijn handen hebben , ze zegt dat het niet kan dat het haar stoort en koppig hou ik vol dat ik iets wil vasthouden. We komen overeen dat ik dan mijne sleutelbos mag vast houden en zoals ne kleine met zijn zapperdoekske leg ik mij braaf neer met mijn sleutels als mijne grot...

Wat heb ik nu weer aangevangen....

Mijne laptop hangt het uit! Al een tijdje! Hij is traag en sinds kort valt ook het beeld ineens weg wanneer ik op de laptop werk. Dat is niet leuk, nooit, maar vooral s'morgens niet als ik met mijn engels bezig ben en gene tijd heb. Toen ik vanmorgen aan mijne blog aan't werken was werd het scherm 4 keer blanco, ik heb zin om hem door het raam te kiepen maar ik blijf ijzig kalm... Ik sluit hem ,open hem weer en wacht geduldig tot hij weer letterkes en beeldjes op het scherm heeft . En ja hoor! Het beeld is er weer! ik denk "niet meer met den deze" en klik direct door naar google waar ik in de balk typ "laptop resetten", de laptop werkt mee, waarschijnlijk wil die wel een make-over want hij laat me de rest van de tijd niet meer in de steek. Ik bekijk dat allemaal op mijn gemakske en ik ga d'r voor, ik ga naar instellingen en doe wat ik moet doen volgens google. De laptop gaat ijverig aan de slag, laat me weten dat dit enkele minuten kan duren en na 10 ...

Mijn moederke....

Zondag ben ik afgesproken met mijn moederke, ze is 85 en woont nog steeds zelfstandig. Als ik bij haar thuis aankom, kijkt ze naar Colombus en  legt ze me uit dat de slechterik de diamanten in zijne paraplu had verstopt maar dat je Colombus niks wijsmaakt want die lost het allemaal op! We gaan lunchen vandaag en ik wacht geduldig tot ze zover is, we hebben tijd en na nog een paar verhalen over mensen uit de buurt is ze zo ver om naar de auto te stappen . Buiten gekomen blijft ze staan en begint ze haar verhaal over de tuin en de tuinman, ik probeer er tussen te komen om te vragen of het hekje dat normaal gesloten is dicht moet maar ik raak er met geen mogelijkheid tussen. Dan ineens vanuit het niets vraagt ze me waarom het hekje open staat, ik vraag haar of ik het moet sluiten en loop er naartoe, mijn moederke heeft wat moeite met stappen maar daar valt op deze moment weinig van te merken want binnen de kortste keren staat ze achter me aan het hekje.Nu is dat hekje niet makkeli...

Mijn oude wagentje...

Als zaterdag mijne wekker afloopt merk ik gelijk dat ik alleen in mijn bed lig, de deur van de slaapkamer die normaal open staat is zorgvuldig gesloten en nieuwsgierig ga ik op zoek naar de kleindochter. Wanneer ik de deur opendoe kijkt ze me blij aan omdat ik ook wakker ben, zij zit al netjes voor de tv te kijken naar haar favoriete programma en op mijn vraag of ze al lang wakker is knikt ze gretig ja.  Ik zeg haar dat ik helemaal niet gevoeld heb dat ze uit bed gegaan is en dat ze erg stil is geweest waarop ze alweer gretig ja knikt. Op mijn vraag of ze mooie dromen had en of het de dromen waren die ze wou knikt ze voor de derde keer gretig ja. Dan ga ik aan de slag voor het ontbijt, na het ontbijt vertrekken we naar de gym en vandaaruit gaat ze terug naar huis waar ze recht in de papa zijn armen vliegt als hij de voordeur open doet. Nog even een verslag met de mama en de papa en dan stap ik weer terug in mijne auto op weg naar de afspraak met de wandelvriendinnen. Twee km ve...

Een logéke...

Vrijdagmorgen, ik heb moeite om wakker te worden en blijf de hele voormiddag een beetje suf mijn werk doen. Alles lijkt uit mijn handen te vallen en ik denk verschrikt aan de dochter van mijn klant die op de benedenverdieping woont. Haar gehoor is erg goed en ik heb haar vast wakker gemaakt met mijn lawaai. Als ik haar later zie beaamt ze dat ze alles hoorde maar dat het niet erg was omdat ze nog vanalles te doen had en het kwam eigenlijk wel goed uit dat ze vroeg wakker was.  Ik her-adem en ga verder aan de slag. Kwart voor twaalf en met een diepe zucht dat mijn werk er op zit trek ik de deur achter me dicht, het weekend kan beginnen. Tijd om naar het zwembad te rijden, ik zal daar wel wakker worden !  Ik kijk er naar uit om gaan te zwemmen, het is al een paar maanden geleden dat ik de ene zwemvriendin nog zag en ik wil haar verhalen horen en zelf ook mijn eigen verhalen vertellen. Rustig trekken we met drie ons baantjes ondertussen druk vertellend wat ons allema...